27 წლის ვიკა ბათუმში, სახელდახელოდ აშენებულ სახლში ოჯახთან ერთად ცხოვრობს. მას მეუღლე და ორი მცირეწლოვანი შვილი ჰყავს.
ვიკას სახლი, თუკი ამას შეიძლება სახლი ეწოდოს, 11 წლის წინ სახელდახელოდ აუშენებიათ. „სახლი“ ერთი დაბალჭერიანი ოთხისგან და მცირე ზომის შესასვლელისგან შედგება, რომელიც სამზარეულოს ფუნქციასაც ითავსებს.
ახალ წელზე არაფერი მქონია, მხოლოდ სალათა გავაკეთე ბავშვებისთვისო – გვითხრა ახალგაზრდა ქალმა. ამის მიუხედავად, ამბობს, რომ მთავრობას არც არაფერს სთხოვს, მხოლოდ ის მინდა ბავშვები მყავდეს კარგადო.
<img “” src=”https://batumelebi.netgazeti.ge/wp-content/uploads/2024/01/cago-1.jpg” alt=”” />
სველი წერტილი ეზოში, ბეტონით ნაშენი საპირფარეშო მოპირკეთების გარეშე, აბაზანა არ აქვთ.
ძირითადი საცხოვრებელი ოთახი პატარა და დაბალჭერიანია. ჭერი ძველი, უკვე კარგად შეყვითლებული „პლასტმასის ფურცლებით“ შეუფუთიათ. სახლის წინ სამშენებლო მოედანია. ვიკას სახლის ზღურბლიდან სამშენებლო ღობემდე სამი ნაბიჯია.
ვიკას საძინებელი/მისაღები ოთახი
დაბალჭერიანი ოთახის ოთხივე მხარეს საწოლებია განთავსებული. აქ სძინავს ოჯახის ოთხივე წევრს. ერთადერთი გასართობი საშუალება მათთვის ტელევიზორია.
ძალიან ცივა, თუმცა სახლში გათბობა არ აქვთ, შესასვლელ პატარა ოთახში შეშის ღუმელი დაუდგამთ. ვიკას თქმით, თუ გაუმართლათ და შეშა მოაგროვეს, დაანთებენ, თუ არა საწოლში ეცდებიან გათბობას.
საჭმელი სასადილოდან მოაქვთ, აქვთ თხევადი გაზის ბალონი, რომელსაც პერიოდულად ავსებენ „თუ საშუალება ექნებათ“.
ვიკა ბათუმში დაიბადა და გაიზარდა. ახალგაზრდა ქალის თქმით, მეზობლებთან კარგი ურთიერთობა აქვს, მათ მხარდაჭერას ყოველთვის გრძნობს, თუმცა როგორც გვიყვება, მეზობლებს თავადაც უჭირთ.
„ძალიან კარგები არიან, მათგან არასოდეს მიგრძნია რაიმე ცუდი ან სხვაგვარი დამოკიდებულება.“
ვიკა გვიყვება, რომ თავად სკოლაში არასოდეს უსწავლია, თუმცა მისი შვილები ბათუმის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში სწავლობენ.
ვიკას ოჯახი სიღარიბის ზღვარს მიღმა მყოფი ოჯახების სახელმწიფო დახმარების პროგრამაშია და ფინანსურ დახმარებას იღებს – ეს თანხა 500-მდე ლარია. გარდა ამისა, სარგებლობს უფასო სასადილოს პროგრამით, საჭმელი მოაქვს, თუმცა ეს არაფერში ჰყოფნით და ძალიან უჭირთ.
განსაკუთრებით უჭირთ ზამთარში, როცა ცივა:
„შეშის შეძენის საშუალება არ გვაქვს.“
ვიკა: ახალ წელზე არაფერი მქონია, მხოლოდ სალათა გავაკეთე ბავშვებისთვის, მე არაფერი მინდა, არც მთავრობას ვთხოვ არაფერს, მხოლოდ ის მინდა ბავშვები მყავდეს კარგად.
ვიკას ოჯახის გასაჭირს ბოლო დროს ახალი პრობლემა დაემატა. უმცროს შვილს, ნიკას, ქუჩაზე გადასვლის დროს მანქანა დაეჯახა:
„ბავშვმა ტრავმა მიიღო, ფეხის ძვალი ორ ადგილზე არის გატეხილი. ექიმებმა ამიხსნეს, რომ რკინის ჩასმა მოუწიათ“. ვიკა გვიყვება, რომ ძალიან ნერვიულობს და ახლა მისი ერთადერთი ოცნებაა, ბავშვი გამოჯანმრთელდეს, ფეხზე დგომა და სიარული შეძლოს.
სამი თვეა, რაც ბავშვი სკოლაში ვერ დადის, მთელი დღეების გატარება მას ნესტიან სახლში უწევს გათბობის გარეშე.
ვიკა ამბობს, რომ მძღოლი დაეხმარა ოჯახს ერთჯერადად და ხარჯების დასაფარად 3000 ლარი მისცა:
„ბავშვს სისხლის გადასხმაც დასჭირდა და ამაშიც თვითონ დაგვეხმარა. სამჯერ იყო საავადმყოფოში მოსული, როცა წამოვედით, შეგვპირდა სახლშიც მოვალო, მაგრამ აღარ მოსულა. 2 კვირა საავადმყოფოში იწვა ბავშვი, თანხის ნაწილი იქ დავხარჯე, ნაწილით საწოლი, ლეიბი და „ადიალი“ ვუყიდე, რომ სახლში დამეწვინა, არ მქონდა ეს ყველაფერი. თანხა დაგვეხარჯა. მკურნალობა დასრულებული არ არის. ექიმმა გვითხრა, კიდევ თვე-ნახევარი უნდა დავიცადოთ, რომ რკინები მოვხსნათო“.
ვიკას კიდევ ერთი ოცნება ბავშვებისთვის ბინის შეძენაა. მის სახლთან ინვესტორი ბინას, დიდ კორპუსს, აშენებს. ვიკას საცხოვრებელი ადგილი რომ დასჭირდეს, იმედი არ აქვს, რომ თავად რაიმე დახმარებას მიიღებს, რადგან „სახლი“, სადაც ის ცხოვრობს, სახელმწიფო ტერიტორიაზეა.
სამშენებლო ღობე ვიკას სახლის შესასვლელთან
ვიკა ნიკოლაენკო და მისი მეუღლეც ბოშათა თემის წევრები არიან. ორივე მათგანი ბათუმში დაიბადა და გაიზარდა.
___
ვიკას და მისი შვილების დახმარების მსურველებს
თანხის გადარიცხვა შეგიძლიათ შემდეგ ანგარიშის ნომერზე
GE64BG0000000537590245
