მზისა აბესლამიძე საქართველოდან 2016 წელს წავიდა საფრანგეთში, შვილთან და მეუღლესთან ერთად. მზისას მეუღლე შშმ პირია. 2016 წელს ავარიაში მოჰყვა და დამოუკიდებლად ვეღარ გადაადგილდება, ეტლით სარგებლობს. მზისამ ემიგრაციაში წასვლა ოჯახთან ერთად მას შემდეგ გადაწყვიტა, რაც საქართველოში უშედეგო მკურნალობის შემდეგ მის მეუღლეს ორგანიზმის მოწამვლა დაეწყო.
„ნაწოლები ჰქონდა. მკურნალობად მიიჩნეოდა მხოლოდ მინიოპერაციები. მივიყვანდი პროცედურაზე, აჭრიდა და აჭრიდა ხორცს ექიმი. ამბობდა, იქნებ ახალი ამოვიდესო. ასე დავიდნენ კუდუსუნის ძვლამდე. 40 გრადუსამდე დაეწყო ამის შემდეგ სიცხეები.
ანესთეზია რომ არ დასჭირვებოდა, ექიმი ეუბნებოდა ჩემს მეუღლეს, ნასვამ მდგომარეობაში მოდი, ტკივილებს ვერ იგრძნობო. ამის მოსმენის შემდეგ რაღა იმედი უნდა გქონდეს მკურნალობის.
ორგანიზმის მოწამვლა დაეწყო და სასწრაფოდ დავტოვეთ საქართველო 2016 წლის 7 იანვარს. ჩაფრენისთანავე მოვითხოვეთ თავშესაფარი. მაშინ 33 წლის იყო, ახლა 40 წლისაა“, – ასე აღწერს მზისა აბესლამიძე 7-წლიანი ემიგრაციის დასაწყისს. მისი თქმით, ეს შესაძლოა სამუდამოდ გაგრძელდეს იმის გათვალისწინებით, რომ სამედიცინო პროცედურები, რისი ჩატარებაც მზისას მეუღლეს მთელი ცხოვრება სჭირდება, საქართველოში არაა დანერგილი.
საქართველოში მკურნალობა სხვა მხრივაც მძიმე ტვირთად აწვა ოჯახს. ყოველთვიურად 2000 ლარი სჭირდებოდა მზისას მეუღლისთვის აუცილებელი სამედიცინო საჭიროებები რომ უზრუნველეყო: ექიმთან ვიზიტები, პერიოდულად მინიოპერაციები, საფენები, მედიკამენტები, კათეტერი და ა.შ.
საფრანგეთში მზისას ქართველების ოჯახი დახვდა. მათ დააკვალიანეს რა, როგორ უნდა გაეკეთებინათ. ლტოლვილის სტატუსი ჩაფრენისთანავე მოითხოვეს საფრანგეთში, მაგრამ მოთხოვნა ქვეყანამ არ დააკმაყოფილა, რის შემდეგაც თავშესაფარი მოითხოვეს ჯანმრთელობის პრობლემების გამო.
მზისას მეუღლეს სამედიცინო დაზღვევა დაუნიშნეს, ქალაქ კოენის კლინიკამ ოჯახს საცხოვრებელიც გამოუყო და პაციენტს შშმ პირის ყოველთვიური პენსია დაუნიშნეს. მზისას ერთი შვილი ჰყავს, სწავლა მან საფრანგეთში გააგრძელა.
„7 წელია უკვე აქ ვართ. სიცოცხლე აჩუქეს ფრანგმა ექიმებმა ჩემს მეუღლეს. ექიმმა მითხრა, ერთი კვირა რომ გაჩერებულიყავით თქვენს ქვეყანაში, სისხლი მოეწამლებოდა, სეფსისი განვითარდებოდა და ვერ გადარჩებოდაო.
აქ უმკურნალეს და ნაწოლები საერთოდ აღარ აქვს, მაგრამ ოპერაციის შედეგად შარდის ბუშტი დაზიანდა და დაპატარავდა. 6 თვეში ერთხელ უტარებენ საფრანგეთში შარდის ბუშტის გადიდების პროცედურას, რაც საქართველოში არ კეთდება.
შარშან მივმართე საქართველოს ჯანდაცვის სამინისტროს და მოვითხოვე მტკიცებულება, რომ ნამდვილად არ კეთდება ეს საქართველოში – საფრანგეთში მომთხოვეს ეს ცნობა. საინისტროდან მომწერეს, პროცედურის შესახებ არ იციან და არც მედიკამენტი აქვთ, რაც ამ დროს გამოიყენება. პროცედურის ჩატარება უროლოგიის ცენტრშიც კი არ იციან, ამიტომ ვართ აქ. ეს პროცედურა რომ არ გაიკეთოს, თირკმლის პრობლემები შეექმნება“, – ამბობს ემიგრანტი საქართველოდან.
პროცედურა მზისას მეუღლემ მთელი ცხოვრება უნდა იკეთოს საფრანგეთში. ოჯახის სამუდამო ემიგრაცია საკუთარ ქვეყანაში ამ ერთი პროცედურის არახელმისაწვდომობამ განსაზღვრა. თუმცა ემიგრანტი ამბობს, რომ მთელი ამ ხნის განმავლობაში ბევრი სხვა მიზეზიც დაგროვდა, რის გამოც საქართველოში დაბრუნებაზე ვერ იფიქრებენ:
„დავბრუნდებით იმ შემთხვევაში თუ გაუმჯობესდებოდა ჯანდაცვის სისტემა, თუ შშმ პირის პენსია იქნება ღირსეული, თუ შევძლებ, რომ თან ვიმუშაო და ისეთი ხელფასი მქონდეს ოჯახიც ვარჩინო და მეუღლესაც მოვუარო“, – ამბობს მზისა აბესლამიძე.
საფრანგეთში ყოველთვიურად იზრდება ქართველი ემიგრანტების რიცხვი, რომლებიც ქვეყანაში თავშესაფარს ჯანმრთელობის პრობლემების გამო ითხოვენ. ფრანგული პრესა ხშირად წერს იმის შესახებ, რომ ქვეყნის ფინანსური რესურსი აღარ ჰყოფნის ემიგრანტების სამედიცინო საჭიროებებს.
ევროპის ქვეყნებს შორის საფრანგეთს ერთ-ერთი ყველაზე ჰუმანური ჯანდაცვის სისტემა აქვს, რაც არალეგალი მიგრანტებისთვისაც უფასო ჯანმრთელობის დაზღვევას გულისხმობს.
19 დეკემბერს საფრანგეთში მიგრაციის ახალი კანონი მიიღეს, რომლის დამტკიცების დროსაც შინაგან საქმეთა მინისტრმა, ჟერარ დარმანენმა განაცხადა, რომ ყველასთვის ხელმისაწვდომი ჯანდაცვის მექანიზმისთვის ქვეყანა 1.14 მილიარდ ევროს ხარჯავს ყოველწლიურად, რაც მისი შეფასებით ეკონომიკურად არამდგრადი მოცემულობაა საფრანგეთისთვის.
მართალია, მიგრაციის ახალ კანონი არ აუქმებს არალეგალი მიგრანტებისთვის სამედიცინო დაზღვევას, თუმცა ჟერარ დარმანენი სენატს დაჰპირდა, რომ სამედიცინო სისტემის რეფორმა 2024 წლიდან დაიწყება საფრანგეთში.
