„ღირსების გარეშე გაკვეთილზე შესვლის ან ამ ქვეყანაში დარჩენის და ცხოვრების გაგრძელების აზრს ვერ ვხედავ“ – ამბობს პედაგოგი მაია ეკალაძე, რომელიც განათლების სამინისტროს წინ მეორე დღეა შიმშილობს. დღეს მას ორჯერ დასჭირდა სასწრაფო სამედიცინო დახმარება, თუმცა მასწავლებელი ამბობს, რომ მას სხვა გზა აღარ დაუტოვეს სიმართლის დასაცავად.
„ბათუმელები“ მაია ეკალაძეს ესაუბრა.
- ქალბატონო მაია, როგორც ვიცით, სასწრაფო სამედიცინო დახმარებაც დაგჭირდათ. ახლა როგორია თქვენი ჯანმრთელობის მდგომარეობა?
დილას, გამთენიისას იყო სასწრაფო მოსული და მეორედაც დამჭირდა, ნემსი გამიკეთეს და ახლა უკეთ ვარ. ვსვამ წყალს და ყავას.
- მარტო თქვენ მიმართეთ უკიდურეს ფორმას, თუ თქვენი სხვა კოლეგებიც შიმშილობენ?
დათო ფერაძე ჩემთან ერთად ზის. ოფიციალურად არ გამოუცხადებია შიმშილობა, რადგან ჯანმრთელობის პრობლემები აქვს. თუმცა რეალურად არაფერი უჭამია მთელი დღეა. ვეხვეწები, გადი, ჭამე-მეთქი, მაგრამ არ გადის.
დათო ფერაძისა და მაია ეკალაძის პროტესტი განათლების სამინისტროს წინ/ფოტო: ნეტგაზეთი.
- განათლების მინისტრი როცა გამოეხმაურა თქვენს პროტესტს, თქვა, რომ თუ ვინმეს პრეტენზია აქვს, სასამართლოს მიმართოს, პროტესტები არ არის საჭიროო. რას იტყვით ამაზე?
ამით მინისტრი ცეცხლზე ნავთს ასხამს და ისე იქცევა, როგორც არ უნდა მოიქცეს არც ერთი პასუხისმგებლობის მქონე ადამიანი.
მე არ ვაპირებ დათმობას და ვზივარ აქ. სადაც ვიწროა, იქ გაწყდეს.
მოთხოვნა არის ერთი – აღიაროს დანაშაული მინისტრმა. თუ მისი გადასაწყვეტი რამე არის ამ ქვეყანაში და თუ მართლა მინისტრია.
- რას გულისხმობთ დანაშაულში, იქნებ დააზუსტოთ?
დირექტორების კონკურსებს და ზოგადად, კონკურსების დარღვევით ჩატარებას. სასამართლოსკენ ნუ მიგვითითებს, იმიტომ, რომ მათ შეუძლიათ ნებისმიერი ტყუილის თქმა და ნებისმიერი ყალბი ინფორმაციის წარდგენა.
მაგალითად, ის, რომ მე მომცეს სულ სხვა ხელმოწერების ოქმი და სასამართლოს გადასცეს სულ სხვა ოქმი და მარტო ამაში აქვთ დანაშაული ჩადენილი, სხვაზე რომ აღარ ვილაპარაკოთ.
- თქვენ ამბობთ, რომ სამინისტრო ყველაფერზეა წამსვლელი? და თუ მინისტრს არც პასუხისმგებლობა ეყოფა, მაშინ რა იქნება ამ პროტესტის გაგრძელება? თქვენ როგორ ხედავთ მომავალ სურათს?
სიმართლე გითხრათ, მე მაინც იმედით ვუყურებ პროცესებს და თუ მინისტრს არ ეყოფა პასუხისმგებლობის გრძნობა, რომ აღიაროს რა შეცდომები დაუშვა მისმა უწყებამ, იქნებ ვინმემ მაინც ურჩიოს, უთხრას რაიმე.
თუ მაინც არ ექნება შესაბამისი რეაგირება, სადამდეც შემეძლება, იქამდე ვიქნები აქ.
თუ ცუდად გავხდები და გონებას დავკარგავ, როცა კარგად გავხდები, მაშინ გავაგრძელებ პროტესტს.
მაია ეკალაძეს შიმშილობის გამო სასწრაფო დახმარება დასჭირდა/ფოტო: „პუბლიკა“
- სოციალურ ქსელებში ვნახე ერთი-ორი საყვედურის შემცველი პოსტი, სად არიან მასწავლებლები, როდესაც მათი კოლეგა შიმშილობს და იბრძვის სამართლიანობისთვისო. თქვენ თუ გრძნობთ კოლეგების მხარდაჭერას და გულს ხომ არ გტკენთ მათი დუმილი?
ჩემს გულისტკენაზე არ არის აქ საუბარი. მესმის, ბევრი ვერ დგას აქ სხვადასხვა მიზეზის გამო და ეს არ ნიშნავს, რომ აქ მხოლოდ ორი ან სამი ადამიანი ვდგავართ. ეს ასე არ არის და მინისტრმაც იცის ეს ძალიან კარგად.
მან ძალიან შეურაცხმყოფლად ისაუბრა მასწავლებლებზე, როცა ხელფასების ნაწილში თქვა, რომ „მასწავლებლებმა თავიდან სწორად ვერ გაიგეს“. გამოდის, რომ მასწავლებელი ვერ იგებს, რას ამბობს მინისტრი?!
მაგრამ მასწავლებლები თურმე მაინც „კმაყოფილი“ და „აღფრთოვანებული“ არიან მისი სახელფასო რეფორმით.
- მახსოვს პედაგოგების განცხადებები, როცა ამბობდნენ, რომ იანვრიდან თუ არ მოიმატებდა ხელფასები, დაიწყებოდა შეუქცევადი პროტესტი. მაგრამ ფაქტია, რომ ისინი ამჯერადაც შეეგუენ ამ ფაქტს.
მე უკვე სხვა აღარაფერი დამიტოვეს მასწავლებლებმა. მოვუწოდე რამდენჯერმე პროტესტისკენ, მაგრამ არ გამოვიდნენ. როგორ შეიძლებოდა ამ მოთხოვნის ასე ურეაქციოდ დატოვება? მაია ეკალაძეს და დათო ფერაძეს უნდათ მხოლოდ ხელფასი და სამართლიანობა?!
- პრინციპში, ჩვენ არ გვახსოვს სკოლის მასწავლებლის შიმშილობის პრეცედენტი. არ გვინახავს პედაგოგი, რომელიც ასე ღიად დაუპირისპირდა სისტემას, მინისტრს. როგორ ფიქრობთ, იქნება თქვენი მაგალითი რაღაც ძვრების დასაწყისი ამ სისტემაში თუ არა?
სიმართლე გითხრათ, შიმშილობა ძალიან რთული გადაწყვეტილებაა და არ მინდა სხვა პედაგოგებმაც გადადგან ასეთი უკიდურესი ნაბიჯი.
თუმცა არიან ადამიანები, ვინც არ გვტოვებენ, მოდიან, ჩერდებიან გარკვეული დროით და არ მგონია, რომ მთლად მარტო დავრჩე ამ ბრძოლაში.
- ახლახან კამპანიაც გქონდათ მასწავლებლებს იმაზე, თუ როგორ უნდა ასწავლოთ ბავშვებს ემპათია. სად არის თქვენი კოლეგების ემპათია, თუკი სიტყვით მაინც არ დაიცავენ თქვენს ინტერესებს?
მეცხრე კლასის წიგნი რომ აიღოთ, სადაც არ უნდა გადაშალო, ყველგან საუბარია ადამიანის უფლებებზე, ამ უფლებების დაცვასა და სამართლიანობისთვის ბრძოლაზე.
ყველაფერი სწორედ თანადგომას, სამართლიანობას, ღირსებას უკავშირდება და არ ვიცი, რანაირად უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ეს ყველაფერი, როგორ უნდა შევიდე სკოლაში, როცა საკუთარ უფლებებს ვერ ვიცავ?
მარტო ამილახვარს ვერ დავაბრალებთ იმას, რომ მასწავლებლების დიდი ნაწილი სიჩუმეს ირჩევს. ხშირად მათ წისქვილზე ჩვენ ვასხამთ ხოლმე წყალს და აკეთებენ იმას, რასაც აკეთებენ.
ყველამ უნდა იმოქმედოს თავისი სინდისიდან გამომდინარე. მე იმიტომ მივმართე პროტესტის უკიდურეს ფორმას, რომ ვეღარ ვხედავ გაკვეთილზე შესვლის აზრს, ან ამ ქვეყანაში დარჩენისა და ცხოვრების აზრს, ღირსების გარეშე ცხოვრების გაგრძელების აზრს.
ეს არის გამოუვალი მდგომარეობა. ეს არ არის არჩევანი.
- მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს წევრებს ხომ არ გაუკეთებიათ რაიმე განცხადება სოლიდარობის ნიშნად ან ხომ არ აპირებენ?
ჩვენთან სულ არის ხოლმე გიორგი ჭაუჭიძე, გარდა ამისა, სხვა წევრებიც იყვნენ, მაგრამ რაიმე განცხადებას გააკეთებენ თუ არა, ვერ გეტყვით.
