ატირებული გოგოს ემოციამ გულგრილი არავინ დატოვა რუსეთიდან შემოსული გემის საწინააღმდეგო აქციაზე ბათუმის პორტში. მალევე მის ირგვლივ შეგროვდნენ აქციის მონაწილეები, მასთან გაჩნდნენ ისინიც, ვინც ვიდეოკამერით მუშაობდა. თავიდან ყველას ეგონა, რომ ის პოლიციასა და აქციის მონაწილეებს შორის დაწყებული გაწევ-გამოწევის დროს დაშავდა. თუმცა ასე არ ყოფილა.
როგორც თავად გვიყვება, ლიზა კადრებს იღებდა, რა დროსაც პოლიციელებმა აქციის მონაწილეს სცემეს:
„გემს ვიდეოს ვუღებდი და უცებ დავიჭირე კადრი, სადაც ჩანდა, როგორ სცემდა 10 ან მეტი პოლიციელი აქციის მონაწილეს. ამას აკეთებდნენ რუსების თვალწინ, რომლებიც დაგვცინოდნენ. ამან გამოიწვია ჩემი ემოცია, ძალიან იმოქმედა. გავიაზრე, რომ რუსების გამო სცემდნენ და ძალიან ავღელდი. როცა რუსი გამოგვივარდა, ის ძალიან თავაზიანად წაიყვანა პოლიციამ.“
ლიზა მიქელაძე 18 წლისაა, შუახევში ცხოვრობს, ახლახან დაამთავრა სკოლა და ეროვნული გამოცდები ჩააბარა. მომავალ პროფესიად ფილოლოგია არჩია და სასწავლებლად დედაქალაქში გეგმავს გადასვლას.
ლიზამ რუსული გემის წინააღმდეგ დაგეგმილი აქციის შესახებ სოციალურ ქსელში გავრცელებული ინფორმაციით შეიტყო და მეგობრებს დაუკავშირდა:
„დავგეგმეთ, რომ აქციაზე ერთად უნდა წავსულიყავით და წავედით კიდეც, ჩვენია ეს ქვეყანა.“
კონკრეტული აქტივობა არ დაუგეგმიათ, არც ტრანსპარანტები მოუმზადებიათ, გადაწყვიტეს, რომ აქციას შეუერთდებოდნენ.
„ემოციური დამოკიდებულება მაქვს, როცა ვხედავ რუსულ ბანერებს. რამდენიმე დღის წინ ბათუმში ერთ-ერთ კაფეში აბრა ვნახე, სადაც მენიუ მხოლოდ რუსულ ენაზე იყო. პოლიციაში მივედი და ეს ამბავი გავასაჩივრე. არანაირი რეაგირება არ მოჰყოლია. გუშინ გავიარე და ისევ იქ დამხვდა იგივე აბრა. არაფერი არ შეუცლიათ. თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ უნდა გავჩერდეთ. ველოდი კიდეც, რომ არაფერი შეიცვლებოდა, მაგრამ საკუთარი სინდისი და ქართველობა არ მაძლევს გაჩუმების უფლებას“.
ლიზამ გვიამბო, რომ ბათუმის პოლიციის განყოფილებაში, რუსული ბანერების გასაპროტესტებლად მისულს, პოლიციელმა ჰკითხა – ძველ ბათუმში თუ გაგივლია და თურქული ბანერები თუ გნახავს, ამას რატომ არ აპროტესტებო. „მათ ვუთხარი – პოლიციელები თქვენ ხართ და კანონის აღსრულებაც თქვენ გევალებათ. მე რატომ მთხოვთ პასუხს-მეთქი“.
ლიზა გვიყვება საკუთარ გამოცდილებაზე და იმ ისტორიებზე, რაც საქართველოში მობილიზაციას გამოქცეული რუსების დიდი რაოდენობით შემოსვლამ განაპირობა:
„მსმენია ახლობლებისგან, მეგობრებისგან, თუ როგორი რთულია მათთვის იმ სამსახურებში მუშაობა, სადაც სთხოვენ, რომ რუსებს რუსულ ენაზე მოემსახურონ. ასევე სთხოვენ, რუსებს განსაკუთრებულად მოემსახურეთო. რა თქმა უნდა, ეს აუტანელია. ძალიან ბევრი ადამიანი სამსახურიდან მიდის, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ეს სამსახური მისთვის ერთადერთი შემოსავალიც იყოს. ხალხმა სახლები დაკარგა, ჩემთვის ძალიან ამაღელვებელია, რომ მათ გამო ბინების დატოვება მოუწიათ ადამიანებს“.
ლიზა მათზეც გვესაუბრა, ვინც რუსების შემოსვლას საქართველოსთვის სასიკეთოდ მიიჩნევს:
„ერთი ქალი იყო მოსული აქციაზე. გვითხრა, რატომ აპროტესტებთო. კომუნისტების დროს ჩვენ უფრო მეტი განათლება გვქონდა, ვიდრე თქვენ გაქვთ ახლაო. ფაქტობრივად, გვითხრა, გაუნათლებლები ხართ და არ იცით, რისთვის იბრძვითო“.
ატირებული ლიზას კადრების გავრცელების შემდეგ მას საზოგადოება სოციალურ ქსელებში აქტიურად გამოეხმაურა: ბევრმა შეაქო, ბევრმა კრიტიკული კომენტარი დაუწერა. ლიზამ ჩვენთან საუბარში უპასუხა მათ, ვინც დაუწერა, სად იყო მაშინ, როცა საქართველოში პრაიდი გამართეს.
„რა თქმა უნდა, ძალადობის მომხრე არ ვიქნები არასდროს. ასევე დამიწერეს, თურქეთის მოქალაქეების შემოსვლას რატომ არ აპროტესტებო. მინდა ამ ხალხმა გაიგოს, რომ ჩვენი ყველაზე დიდი და პირველი მტერი რუსეთია. საქართველოს ისტორიაში რუსეთი ერთადერთი დამპყრობელია, რომელიც ენის წაშლას ცდილობდა, ქართული ენა მეორე პლანზე გადაწია და მთავარ ენად რუსული გამოაცხადა. ახლა ილია ჭავჭავაძეზე და იმ დროზე აღარ ვისაუბრებ… არც იმ დროზე, როცა სიტყვის თქმას რეპრესიები მოჰყვებოდა, მაგრამ მაინც ამბობდნენ სათქმელს. ახლა რომ გაჩერდე, უბრალოდ, ლაჩარი ხარ“.
ლიზა ამბობს, რომ ბევრი მეგობარი ჰყავს და რუსეთთან მიმართებაში ყველა ისე ფიქრობს, როგორც თავად:
„ჩემი ყველა მეგობარი იყო აქციაზე, ვინც ამ დროს იყო ქალაქში“.
ლიზას თქმით, სამშობლოს მნიშვნელობა 14 წლის ასაკში გაიაზრა: „ამ დროს მივხვდი, რომ ეს ჩემი სამშობლოა და მიყვარს. წერა დავიწყე, ასე ჩემს დამოკიდებულებას გამოვხატავდი.“
ლიზას ვკითხეთ, რატომ ფიქრობს, რომ „გასაძლიერებლად“, როგორც თავად თქვა აქციაზე, ის და მისი მეგობრები ქვეყნიდან უნდა წავიდნენ, შემდეგ კი დაბრუნდნენ, რადგან „ამ ქვეყანას რუსებს არ დაუტოვებენ“:
„ამ ქვეყანაში განვითარების ვერანაირ პერსპექტივას ვერ ვხედავ, თუ ასე გაგრძელდა, რა თქმა უნდა. ძალიან არ მინდა, რომ ჩვენ ან ვინმემ დატოვოს ქვეყანა გასაჭირში და წავიდეს. არ მითქვამს, რომ გადარჩენისთვის მინდა წასვლა, ისევ ჩემი ქვეყნისთვის წავალ. იქ მოვიკრებ ძალებს, რადგან აქ ეს შეუძლებელია. ჩვენ იქ ევროპელებს დავანახებთ ჩვენს დამოკიდებულებას, ვაჩვენებთ, რომ მიუხედავად ყველაფრისა, ქართველი ხალხი განსხვავებულად ფიქრობს და პროტესტი აქვს რუსეთის მიმართ. არ დავრჩებით და აუცილებლად დავბრუნდებით. იქ მიღებულ განათლებასა და გამოცდილებას მოვახმართ საკუთარ ქვეყანას“.
„არ გამკვირვებია“ – ამბობს ლიზა „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის, ირაკლი კობახიძის შეფასებაზე, როცა მან რუსული გემის შემოსვლის საწინააღმდეგო აქცია შეაფასა, როგორც „ქაჯობა“.
„მთავრობის გადაწყვეტილებები ჩემთვის გასაკვირი და მოულოდნელი აღარ არის და არც ერთი ქართველისთვის. ამაში დარწმუნებული ვარ. ყველამ წინასწარ ვიცით, როგორი იქნება მათი კომენტარი. ამიტომ, მაგაზე ლაპარაკს აზრი არ აქვს. უკეთესს არც კი ველოდით. და მომავალშიც მხოლოდ უარესს ველით. ემოციაც კი არ გამოუწვევია ამ დამოკიდებულებას.“
ლიზას ფეისბუქზე გამოხმაურებებში წერდნენ, რომ კარგი გოგოა, მაგრამ პოლიტიკაში არ უნდა ჩაერიოს. ასეთ შეფასებას სხვა დროსაც იღებენ ახალგაზრდები, მაშინაც კი, როცა ყოფით პრობლემებზე საუბრობენ.
ფრაზას „შენ კარგი იყავი და პოლიტიკაში არ უნდა ჩარეულიყავი“ ძირითადად მათ წინააღმდეგ იყენებენ, ვინც კრიტიკულია და მთავრობის მიმართ მაამებლური „სტატუსებით“ არ გამოირჩევა.
„ასეთ ნათქვამს მხოლოდ ის გამართლება შეიძლება მოვუძებნოთ, რომ მართლაც ჭუჭყიანია პოლიტიკა ჩვენთან. ალბათ ამიტომ ფიქრობენ ასე. მათ უნდა ავუხსნათ, რომ ეს ჩვენი გამოსასწორებელია. პოლიტიკა კი არ არის ცუდი, პოლიტიკოსები არიან ცუდი. ადამიანი, რომელიც გეუბნება, რომ პოლიტიკა არ აინტერესებს, მას ქვეყანაც არ აინტერესებს. მაშინ ქვეყანა როგორ გაინტერესებს? – ეს ორი თემა ერთმანეთით იკვრება.“
