„ზოგიერთი მეუბნება, არ გინდა ვაჭრობა? შენთან რუსი არ შემოვაო. არ შემოვა და აი, დარდი. მე რუსებზე ხომ არ ვიყავი დამოკიდებული. მაქვს სოფლის მაღაზია, შემოდის ჩემი მეზობელი, შემოდის ჩემი ქართველი. როგორც არის – მიმიღებს ასეთს, თუ არადა, მიბრძანდეს. მე ძალას არავის არ ვატან,“ – უთხრა „ბათუმელებს“ ანაკლიაში მცხოვრებმა ჟანა ცხადაიამ, მას შემდეგ, რაც ვკითხეთ, თუ რა რეაქცია ჰქონდა მომხმარებელს, მის მაისურზე დატანილი წარწერის ნახვის შემდეგ.
ჟანა ცხადაია ანაკლიის ცენტრში პატარა მაღაზიის მფლობელია. ჟანა მის მაღაზიაში შესულ მომხმარებელს იისფერი მაისურით ხვდება. მაისურზე საქართველოსა და უკრაინის დროშებია დატანილი, ხოლო დროშების ქვემოთ წარწერა – Russia Occupant.
„ვინც მნახა ამ მაისურით, აქაური იყო თუ გარეული – აჩერებენ და მეუბნებიან, ყოჩაღ, ყოჩაღ“, – ამბობს ჟანა და საუბრობს მიზეზზე, რის გამოც აღნიშნული მაისური ჩაიცვა.
„დიდი ხანია ამის გაკეთება მინდოდა, გულში მქონდა. ჩემი დიზაინია. სადაც გავაკეთე, იქ რომ ნახეს წარწერა, ყველა დამეთანხმა – სწორი ჟესტიაო.
მე მეტი არაფერი შემიძლია – მაისურით გამოვხატავ ჩემს შეხედულებას. რუსი ოკუპანტია, ამაში ორი აზრი არ არსებობს.
ბათუმში ამ წარწერით სტადიონზე არ შეუშვეს ადამიანი. ეგ რა ჟესტი იყო, ვერ გავიგე. იმან არ იცის, რომ რუსი ოკუპანტია? არ იცის, რომ აფხაზეთი რუსმა წაგვართვა? რომ ოსეთი რუსმა წაგვართვა?
რა ხდება? მე კი ვიცი, რაც ხდება, მაგრამ… იტყვი რამეს, რამეთი დაგემუქრებიან. რამეს გაგიკეთებენ ისეთს, რომ გავნებს და გაგაჩუმებენ. მაგრამ რატომ, ამ პატარა პროტესტის გამო, რატომ უნდა გამაჩუმონ?
ყველას აქვს თავისი აზრის გამოხატვის უფლება… მაგრამ ამაშიც რუსებს რომ ვემსგავსებით?“ – სვამს კითხვას ჟანა ცხადაია.
Slava Ukraine – წერია ქვითარზე, რომელსაც ჟანა ცხადაიას მაღაზიაში ნებისმიერი მყიდველი იღებს. ჟანას თქმით, ქვითარზე წარწერა რუსეთის მიერ უკრაინაში სრულმასშტაბიანი ომის დაწყებიდან მალევე გააკეთა.
ჟანა ფიქრობს, რომ ერთი ადამიანის პროტესტსაც აქვს ძალა და აზრი.
„მე ამგვარად გამოვხატავ პროტესტს, რომ რუსი ოკუპანტია. თანაც ჩემთან რუსები რომ შემოდიან, ბევრია მათ შორის ისეთი, ვინც მეთანხმება. ისეთებს, ვინც არ მეთანხმებიან, ვემშვიდობები ცივილურად. არა ქვების სროლით და არა ზედმეტი შეურაცხყოფით.
ბევრი იმასაც იძახის, საერთოდ არ ვიცოდით, რომ რუსებს ოკუპირებული ჰქონდათო.
მეთქი – რომ მოდიხართ ქვეყანაში, ან არ გუგლავთ, ან არ გაინტერესებთ. ოკუპირებულ საზღვარს გამოდიხართ და არ იცით არაფერი. ე.ი. ან ინფორმაციულ ვაკუუმში ხართ, ან განათლება გაკლიათ.
ვდარდობ, რომ ყველანაირად გავხდით დამოკიდებული რუსეთზე, ნელ-ნელა და ჩუმ-ჩუმად ამოვყავით თავი რუსეთის კოლონიაში. ერთადერთი, ხელშეკრულება არ არის გაფორმებული, თორემ სხვა ყველანაირად… საწვავი გინდა, ახლა გაზით თუ ვიქნებით დამოკიდებული, მთლად სასწაული.
მე, ერთ ადამიანს, არ მინდა ვიყო დამოკიდებული რუსეთზე, მაგრამ გაგვხადეს.
ისეთი ხელისუფლება მინდა, რომელიც არ დაგვაბრუნებს ისევ რუსეთში. ხომ ვიყავით რუსების გარეშე, მშვენივრად ვიყავით. მიშას საზღვარი არ დაუკეტავს 2008-ში, იმათმა ჩაგვიკეტეს.
სატვირთოთი რომ ჩამოტვირთეს ჩვენი ხალხი, ეს როგორ უნდა დაგვავიწყდეს. ანდა ანწუხელიძე? რომელი ერთი.
შეიძლება ახლა ამ ჩემმა პროტესტმა კიდევ რამე გამოიწვიოს.
მე ახლა უნდა მეშინოდეს, რომ ვინმე არ მომივარდეს ჩემი განაცხადისთვის? უნდა მეშინოდეს, რომ ვინმე მაღალჩინოსანი არ შემოვიდეს და დამემუქროს – ან მაღაზიას დაგიკეტავ, ან შვილს რაღაცა და რაღაც ეგეთი. ამის უნდა მეშინოდეს?
შიში კი მაქვს, ამათ ხელში არაფრის იმედი არ მაქვს. ვფიქრობ, რომ არ მოეწონებათ. მაგრამ მე ერთი უბრალო ადამიანი ვარ, ანაკლიელი, რომელიც გამოვხატავ ჩემს აზრს. არ მოგწონთ? გაატარეთ, თქვენ ხომ ყველაფერს ირეკლავთ.
აი, ესეც გაატარეთ,“ – ამბობს ჟანა ცხადაია.
