„ნამახვანჰესის“ მშენებლობის წინააღმდეგ თბილისში გამართულ აქციაზე აქციის მონაწილეებისადმი ჩადენილი ძალადობის კიდევ ერთი ფაქტის შესახებ მოკვლევა დაიწყო. საუბარია 23 მაისს რესპუბლიკის მოედანზე მომხდარ ინციდენტზე, როცა ულტრამემარჯვენე ჯგუფის წევრმა, გურამ ფალავანდიშვილის შვილმა, ალექსანდრე ფალავანდიშვილმა, მომხრეებთან ერთად, ქვიარსოლიდარობის გამომხატველი ბანერი გადატეხა და სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენა ადამიანებს, რომლებსაც ბანერი ეჭირათ.
“ქალთა ინიციატივების მხარდამჭერი ჯგუფის” (WISG) იურისტის, ციალა რატიანის განმარტებით, საქმე გადაეცა ძველი თბილისის პოლიციის სამმართველოს მე-7 განყოფილების მართლწესრიგის ოფიცერს. გუშინდელი მონაცემებით,
ალექსანდრე ფალავანდიშვილი დაკითხული კვლავაც არ არის.
აზა გაბუნია „ნამახვანჰესის” მშნებლობის მოწინააღმდეგე აქციის ერთ-ერთი მონაწილეა, ვისაც ბანერი დაუზიანეს. ის ჰყვება, რომ ფალავანდიშვილისა და მისი თანამოაზრეების თავდასხმის მიზეზი სიტყვა „ქვიარი“ გახდა. „ამის გამო მან გარყვინლების და ცოდვის პროპაგანდაში დაგვადანაშაულა, გზა გადაგვიღობა, ხელები გადაუგრიხა ერთ-ერთ ჩვენგანს და ბანერი იძულებით დაგვაკეცინა. გვეჯაჯგურეს და ერთ-ერთმა მათგანმა ბანერიც გადატეხა,“ – ჰყვება ის.
„ქვიარი არანაირად არ არის ლგბტ-ს სინონიმი. ის გულისხმობს კატეგორიებად დაყოფაზე უარის თქმასა და საერთოს ძიებას, საერთო ჩაგვრის გამოკვეთას,“ – განმარტავს აქციის ერთ-ერთი მონაწილე მარიამ ქაჯაია.
ქვიარადამიანებმა სოლიდარობა რიონის ხეობის მცხოვრებთ ჯერ კიდევ მარტში გამოუცხადეს, როცა მათ სოციალურ ქსელში ამავე სახელწოდებით კამპანია წამოიწყეს.
„რიონის ხეობის გადარჩენისთვის ბრძოლა არის ბრძოლა კერძო კაპიტალის მომაკვდინებელი ინტერესისა და მასთან გარიგებული სახელმწიფოს წინააღმდეგ. ამ ბრძოლას სახელმწიფო სამარცხვინო მეთოდებით, პოლიციური რეჟიმითა და რიონის ხეობის მცველებისთვის სიძულვილის, ქსენოფობიისა და ჰომოფობიის დაბრალებით დაუპირისპირდა. შეეცადნენ ისინი ჩამორჩენილ, პროგრესთან და განვითარებასთან დაპირისპირებულ ადამიანებად წარმოეჩინათ. ამ დროს პირიქითაა. სინამდვილეში, რიონის ხეობის გადარჩენისთვის ბრძოლა განვითარების, სიცოცხლისა და სამართლიანობისთვის ბრძოლაა. შესაბამისად, ჩვენ ამ სახალხო პროტესტის ნაწილი ვართ.
„ქვიარსოლიდარობა ბათუმიდან“ – ამ ბანერით გვინდოდა გვეთქვა, რომ არ გამოგივათ ამ სახალხო ბრძოლას გაგვმიჯნოთ; არ გამოგივათ დაგვყოთ და ასე დაგვასუსტოთ, რადგან კარგად ვიცით, რას ნიშნავს იბრძოდე სიცოცხლისთვის, გადარჩენისთვის. კარგად ვიცით, რა მწარეა, როცა სახლს გართმევენ, საკუთარი მიწა-წყლიდან გერეკებიან და ბიზნესებისთვის კაპიკებზე მომუშავე მუშახელად გაქცევენ. ჩვენი სოლიდარობა ქვიარსოლიდარობაა და ის გულისხმობს ისეთ მომავალზე სწორებას, სადაც საზოგადოება ლგბტ და არალგბტ ჯგუფად კი არ დავიყოფით, არამედ მნიშვნელობას დაკარგავს ყველა ნიშანი, რომლითაც დღეს ერთმანეთისგან გვანსხვავებენ, ერთმანეთისგან გვყოფენ და ნაცვლად ამისა, ერთად ვიდგებით საერთო ინტერესის სადარაჯოზე.
„ნამახვანჰესის“ მშენებლობის წინააღმდეგ თბილისში გამართულ აქციაზე ძალადობის კიდევ რამდენიმე ფაქტი მოხდა, რის გამოც საპროტესტო აქციის ლიდერებს განცხადებების გაკეთება მოუწიათ: ისინი გაემიჯნენ ძალადობას და აქციის მონაწილეებს მოუწოდეს შემწყნარებლობისკენ.
„იმისთვის, რომ ეს ჰომოფობიური თავდასხმა რიონის ხეობის მოძრაობას არ მისწეროდა ფართო საზოგადოების თვალში, გადატეხილი ბანერი დავკეცეთ და უხმაუროდ გამოვერიდეთ თავდამსხმელებს. ისინი დღემდე დაკითხულიც კი არ ჰყავს პოლიციას ამ ძალადობრივი ფაქტზე, მაშინ, როცა რიონის ხეობის მცველებს პროტესტის გამოხატვისთვის იჭერს, უკანონოდ აღმართული ჯებირს რატომ უბრახუნებ შიშველ ხელებსო. ესეც ნათლად აჩვენებს, რომ ბიზნესთან გარიგებული სახელმწიფო ფაშისტურ ჯგუფებს იყენებს საერთო ბრძოლისთვის გაერთიანებული ხალხის ხელოვნურად დასანაწევრებლად,” – განმარტავს მარიამ ქაჯაია.
აზა გაბუნია პოლიციის მხრიდან დაგვიანებულ რეაქციაზეც საუბრობს და ამბობს, რომ მიუხედავად დროული მიმართვისა, პოლიციამ ინციდენტის ადგილზე ძალიან დაიგვიანა – „კაგრა ხანს არ გამოყვნენ ადამიანს, ვინც შეატყობინა შემთხვევის შესახებ. ფაქტობრივად, მაშინ მოვიდნენ, როცა ბანერი უკვე დაზიანებული იყო და ჩვენც განზე ვიდექით”.
