რა ხდება ბათუმში, კარანტინში – „სკაფანდრიანი ხალხი საჭმელს გიტოვებს ან სიცხეს გიზომავს“

მართალია, გარეთ ვერ გადიხარ და არც უნდა გადიოდე, წესით. თუ სამუშაო გაქვთ, მაშინ იდეალური გარემოა ამ ყველაფრისთვის.

შეგიძლიათ იმუშავოთ, ივარჯიშოთ, კარგად გამოიძინოთ, სწორი კვების რეჟიმში ჩაჯდეთ და ნათესავები და მეგობრები მოიკითხოთ. დღეს 6-მეტრიან ოთახში ალბათ 2 კილომეტრი ვირბინე. თუ რამე გაკლიათ, უთხარით ადმინისტრაციას და მოგართმევენ.

კარებზე რომ მოგიკაკუნებენ, ესე იგი, სკაფანდრიანი ხალხი საჭმელს გიტოვებს ან სიცხეს გიკონტროლებს (ფილმში გეგონებათ თავი პირველ დღეს).

ჩემი მეუღლე და 3 ბავშვი 11 დღეა არ მინახავს და კიდევ 2 კვირა ვერ ვნახავ, მაგრამ და მაგრამ განწყობაა მთავარი და ყველაზე მთავარი არ დაგავიწყდეთ – თუ კარანტინში რატომ ხართ, ამით იცავთ, პირველ რიგში, თქვენს ოჯახს და მერე სხვის ოჯახებსაც და საქართველოს.

ისტორია: კარანტინში, რომ გაგვიშვეს, 1 თვითფრინავის ხალხი 3 ავტობუსში გაგვანაწილეს, ხოდა ერთი მარნეულელი დარბის გამწარებული. მე იცი ვინა ვაროო, “ბიზმესმენი” ვარო სიმონო, ხოდა სიგარეტი უნდა მოვწიო, არ მაინტერესებსო. ვაბშე აქ რა მინდაო, ცხოველები ხო არ ვართო, რომ შემოგვყარესო. მე არაფერი მჭირს და სახლში მივდივარო. ხოდა, ახლა ზის ჩემ გვერდით ოთახში და მღერის გაუჩერებლად, ნერვებს იწყნარებს.

საჭმელს რაც შეეხება, შეგიძლიათ შეუკვეთოთ, გადაიხადოთ და მოგართმევენ, თუ არ მოგწონთ.

სურათებში ნახავთ დერეფანს, ყველა ოთახთან საჭმელი დევს, ერთჯერადი თეფშებით და ჭიქებით. თუ გაქცევას დააპირებთ, იქვე ეზოში გელოდებათ პატრული და 3- წლიან პატიმრობაში მიგაცილებენ.

აბა, კარგი დასვენება. თუ არ გავერთიანდით, ტოროლას ვერ დავამარცხებთ.

დიდი მადლობა ყველას, ნაცნობებს თუ უცნობებს გამოხმაურებისთვის. არაფერი მჭირდება, ყავა და სადუღარა მაქვს კარგი ხალხის დახმარებით,“ – წერს გიორგი [ქვეყნდება სტილის დაცვით, მცირე შემოკლებით].